Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Μη Πυρoβολείτε τον DALARA$






Ο σύντροφος μαοϊστής κομμουνιστής George Dalara$ εμφανίζεται απόψε στη Δάφνη. Ήδη από κάποια απευθείας πλάνα του ΑΝΤ1 έχει δεχτεί κάποια γιαούρτια ( 0% ) και ντοματούλες (!). Μάλλον η επανάσταση ξεκίνησε και επίσημα πλέον στην Ελλάδα και ο πρώτος που θα πληρώσει θα είναι φυσικά ένας τραγουδιστής που πλούτισε μέσα σε αυτό το σύστημα και τον έθρεψε το ΜΠΑΤΣΟΚ. Φυσικά το ότι πλούτισε περνάει σε δεύτερη μοίρα όταν υπάρχουν δηλώσεις του, του στυλ "το αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" και άλλα "θολοκουλτουριάρικα", όπως αποκαλούν τα συμπαθή τετράποδα* του ακροδεξιού χώρου, όλες τις δηλώσεις που δεν θα ξεστόμιζε ποτέ ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ο Μέγας (μάρτυρας της ελληνορθόδοξης πίστης, γιορτάζει στις 21 Απριλίου).

Επίσης σε δεύτερη μοίρα περνάει και το ότι πλούτισαν και επωφελήθηκαν χιλιάδες άλλοι (από πολίτες, καλλιτέχνες μέχρι συνδικαλιστές) είτε λιγότερο είτε περισσότερο από τις ίδιες κυβερνήσεις και τον ίδιο σάπιο κομματικό μηχανισμό εδώ και 30 χρόνια. Το γκλάμουρ επικρατεί στην τελική και αν πετάς και καμία ανθελληνική δήλωση που και που, γίνεσαι το μαύρο πρόβατο της κοινωνίας μας και νούμερο 1 στόχος για γιαούρτωμα. Πάγκαλοι, Πρωθυπουργοί, ματατζήδες ή η μούρη μας δεν είναι τόσο trendy βρε αδερφέ!

Η ουσία είναι ότι, διάθεση για αυτοκριτική δεν υπάρχει από κανέναν μας και μια μούντζα δεν έχει γυρίσει ποτέ προς το πρόσωπό μας που ανεχόταν σαν συμμέτοχος σε φόνο την οικονομική, πολιτική και πολιτισμική κατάρρευση της κοινωνίας μας (σπόντα για αγανακτισμένους -πρώτα ψηφίζουμε Γιωργάκη και σε 3 μήνες επειδή μου κόβεται ο μισθός κατεβαίνω σύνταγμα παρέα με σημαιούλα και γκομενάκια, ρίχνω μούντζες και μετά σπίτι για μπύρα και προ ή για κανα πήδουλο, αν μας έκατσε το γκομενάκι).






Σίγουρα οι αυτουργοί είναι οι πολιτικοί και όσοι ψήφισαν τους νόμους και συμμετείχαν στις κυβερνήσεις .Αν θέλουμε να έχουμε μία υπεύθυνη στάση όμως, το να γιαουρτώνουμε τον Νταλάρα και σε δύο μήνες να χαμογελάει ο Σαμαράς με το 40% που μάζεψε στις εκλογές είναι σαν να μαζευτεί κάποιος με τη παρέα του για να γιουχάρει τον Ozzy στη Μαλακάσσα (αυτός βέβαια και σκατά να του πετάξεις θα γουστάρει). Ενέργειες δηλαδή που δίνουν την εντύπωση περισσότερο της απέχθειας στο πρόσωπο του τραγουδιστή παρά μια πράξη πολιτικής αντίστασης όπως πολλοί θα υπερηφανεύονται στα τοπικά flocafe (-Ναι ρε μαλάκα σου λέω, γιαούρτωσα τον Νταλάρα!! - Είσαι άρχοντας! Πάμε W??).
Προφανώς μπορείς να διαφωνήσεις με τον τραγουδιστή για τις απόψεις που εκφράζει (στην περίπτωση του Νταλάρα έχουμε και ενέργειες βέβαια-βλέπε Αννούλα-) και να κάψεις όλα τα σιντί του, αλλά το γιαούρτωμα δεν είναι και γροθιά στο πολιτικό κατεστημένο. Τουλάχιστον η αντίδραση να γίνει γενικευμένα και μετά από μια διάθεση αυτοκριτικής γιατί τόσα χρόνια ο κάθε νταλάρας (στο spell check μου έβαγαλε και "νταγλαράς"), ακόμα και ο γείτονάς μας, μπορεί να πλούτισε και να έφτιαξε τη ζωή του τρώγοντας από κάποιο κόμμα και εμείς ζούσαμε τη ζωούλα μας αμέριμνοι και τους λέγαμε και μπράβο κάθε 4 χρόνια. Άποψή μου είναι, ότι είναι απλά μια διαδικασία εκτόνωσης από τη δυσμενή κατάσταση που μας έφερε η κρίση (και ο καπιταλισμός όπως θα με διόρθωνε η συντρόφισσα Αλέκα). Είναι όπως όταν μας πηδάει το αφεντικό στη δουλειά και εμείς βγάζουμε τη τσαντίλα μας αλλού (γήπεδα, γκόμενα, manager κλπ.)






Μάλιστα, για μένα προσωπικά,τον μεγάλο guru (ανασταίνω νεκρούς και επανασυνδέω αγαπημένους και internet σε τιμές ευκαιρίας), οι πράξεις πολλών μέχρι τώρα μου βγάζουν μια ζήλεια και έναν φθόνο ότι ο Νταλάρας και το κάθε νταλαροειδές (βλέπε Τζίμη Πανούση πιο κάτω) πλούτισαν και πρόλαβαν να χωθούν και να αναδειχθούν από το σύστημα ενώ εμείς, είτε δε βρήκαμε τις διασυνδέσεις είτε δεν γλείψαμε αυτούς που έπρεπε. Γενικώς μια λογική του "εγώ γιατί δεν πλούτισα" και τύψεις γιατί ήμασταν οι ηθικοί και δεν κάναμε λαμογιές!! Η ίδια λογική οδηγεί σε μη συνειδητοποίηση ότι τελείωσαν τα ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις ( ακόμα ονειρευόμαστε αντί να φτιάξουμε κάτι καλύτερο από το μηδέν να σώναμε τον εαυτούλη μας και το μισθούλη μας και ας γίνουν όλοι άστεγοι). Έτσι δεν θα είναι τυχαίο αν κάποιοι ξαναπιστούνε με ότι τους τάξει ο κάθε υπουργός και ξαναψηφίσουν με τη λογική να σωθούμε όταν όλοι βουλιάζουν.


Από την άλλη πλευρά αυτή η λογική οδηγεί στην προσμονή να υπάρξει γενική μιζέρια. Δηλαδή δεν πειράζει που είναι όλα μαύρα αρκεί αυτό να επηρεάζει όλους ακόμα και τους πολιτικούς και όσους πλούτισαν (ακόμα και σε λογικά πλαίσια -μεσοαστοί κλπ.-). Πράγμα που δείχνει ότι όλα κατευθύνονται από το χρήμα καθαρά ποσοτικά και όχι από αξίες όπως το ηθικό η όχι του πράγματος και την ποιότητα της κοινωνίας μας και τις όποιες ελευθερίες μπορούμε να διεκδικήσουμε μέσα σε αυτή.






*Ζητώ συγνώμη από τα υπόλοιπα συμπαθή τετράποδα (γατιά, σκυλιά, οπόσουμ κλπ.). Δεν ήθελα να τα θίξω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου