αφίσα αυτοοργανωμένης συναυλίας : μορφή τέχνης

      Από τα διάφορα site με κολάζ εικόνων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (tumblr για τους μυημένους), έπεσε το μάτι μου σε ένα που περιείχε αφίσες για συναυλίες DIY σε διάφορα στέκια και καταλήψεις.
     
      Το ασπρόμαυρο κυριαρχεί όπως και μία προτίμηση σε αισθητική που θυμίζει ζοφερούς και σκοτεινούς καιρούς, αυτούς δηλαδή που ζούμε. Ονόματα θρύλοι της εγχώριας κυρίως punk σκηνής (όχι της εμπορευματοποιημένης φυσικά) φιγουράρουν στις περισσότερες από αυτές καθώς και χώροι  καταλήψεων που δυστυχώς έχουν πλέον δεχτεί επίθεση από το κράτος και έχουν μετατραπεί σε οικοδομικά κουφάρια για να θυμίζουν στους περαστικούς τις έννοιες της ιδιοκτησίας και της εμπορευματοποίησης της διασκέδασης και κάθε πτυχής της ζωής..
     
      Για το αισθητικό μου κριτήριο είναι μια μορφή τέχνης αφού ξυπνάει συναισθήματα και δυνατές αναμνήσεις για κάποιους. Μπορούμε λοιπόν να απολαύσουμε αυτούς τους περίεργους "πίνακες ζωγραφικής" που γέννησε η αίσθηση "ασφυξίας" στη πόλη και η προσπάθεια δημιουργίας δομών επικοινωνίας και συνεύρεσης έξω από το κοινωνικό μοντέλο της αστικής δημοκρατίας.. Τις αφίσες αυτές επίσης γέννησαν η αίσθηση της συντροφικότητας, τα κοινά όνειρα και αγωνίες , οι κοινοί αγώνες, προσωρινές χαρές αλλά και ήττες ανθρώπων που δεν συμβιβάστηκαν..

http://upthebrushes.tumblr.com/