Έρωτας και επανάσταση

Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ μια νύχτα σ’ εκείνη τη μεγάλη εξέγερση, οι τραυματιοφορείς μ’ ακούμπησαν για μια στιγμή κάτω και τότε κοίταξα τα’ άστρα, θεέ μου, πώς έλαμπαν...Mετά κοίταξα τα μάτια σου, κι αυτά σαν δυο μεγάλα λαμπερά άστρα, με κοιτούσαν ανήσυχα... και ξαφνικά δε μ’ ένοιαζε που είχαμε νικηθεί, χαμογέλασα.. «Όλο το άπειρο είναι δικό μας», σου είπα και κάναμε όρκο να φέρουμε ως το τέλος το πεπρωμένο μας..

Από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη "Το θλιμμένο γραμματοκιβώτιο" (λίγο αλλαγμένο)