Έχει πάρει το μάτι σας τη καινούρια καμπάνια της διεθνούς αμνηστίας ? Πρόκειται για μια σειρά από σοκαριστικές φωτογραφίες που αποτυπώνουν διάφορα περιστατικά βίας, εκμετάλλευσης και κατάχρησης εξουσίας ανά τον κόσμο. Σκοπός τους προφανώς να "ξυπνήσουν" τον θεατή που περπατά αμέριμνος στους δρόμους της Ευρώπης και του "πολιτισμένου κόσμου" και να του υπενθυμίσουν τη φρίκη που βιώνουν σε συνάνθρωποί μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Στοχεύει προφανώς στη δύναμη που έχει η εικόνα στο να εκφράσει και να προκαλέσει στον δέκτη έντονα συναισθήματα, να σοκάρει δηλαδή για να μεταδώσει πιο καθαρά το μήνυμα. Το αν επιτυγχάνει το σκοπό του ή τελικά προσκρούει πάνω σε ένα υπνωτισμένο κοινό που θα σοκαριστεί για πέντε λεπτάκια και μετά θα συνεχίσει αμέριμνο τη βόλτα του "αφού έχει και δικά του βάσανα", μένει αναπάντητο.
Πάντως με μια πρόχειρη καταγραφή αντιδράσεων συμπεραίνει κανείς ότι στη πλειοψηφία δημιουργείται αποστροφή στη θέα τέτοιων εικόνων. Το θέμα είναι όμως, αν τελικά, όπως γίνεται και με τις διαφημίσεις, κάτι "πουλάει" πιο πολύ σε σχέση με κάτι άλλο. Στον καπιταλιστικό κόσμο που καταντήσαμε να ζούμε, φαίνεται ότι υπάρχει και βαθμός ευαισθησίας ανάλογα με την εικόνα που θα πέσει στην αντίληψή μας , και το θύμα που επιζητεί τον οίκτο μας.
Έτσι ομάδες πληθυσμών που πια συνηθίσαμε την εξαθλίωση τους,π.χ. οικονομικοί μετανάστες από τα βάθη της Ασίας, βαφτίζονται ως "λαθρομετανάστες" και κάθε εικόνα κακοποίησης τους, φαίνεται να μην μας αγγίζει τελικά τόσο πολύ. Τρανό παράδειγμα τα αντανακλαστικά ακόμα και των πιο ευαισθητοποιημένων κοινωνικά χώρων στη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, στους εργάτες-σκλάβους της Μανωλάδας κ.α. σε σχέση με την δολοφονία ενός ανθρώπου που μέχρι πριν δεν άνηκε στα συνηθισμένα θύματα. Υπάρχουν χιλιάδες ακόμα παραδείγματα που δείχνουν την επιλεκτική ευαισθησία μεγάλου τμήματος του πληθυσμού σε ότι είναι αμόλυντο, γλυκό και όμορφο στη μέση αστική αντίληψη. Έτσι το κοριτσάκι με τα ξανθά μαλλιά και το λευκό δέρμα που κλάπηκε από τους γονείς του και έχει μονοπωλήσει τα δελτία των 8, δεν θα συγκλονίσει τόσο τους γονείς όσο χιλιάδες παιδιά που έχουν συρθεί σε δουλεμπόριο σε χώρες που η εκμετάλλευση, η καταπίεση και η αποικιοκρατικές λογικές και συνθήκες, είναι συνήθεια αιώνων.
Δυστυχώς επειδή στο σύστημα που ζούμε όλα έχουν τιμή και ενός κάποιου "μετοχές" στο "κοινωνικό χρηματιστήριο", βάλαμε τιμή και στους ανθρώπους ανάλογα με το που ζούνε, τι οικονομική δυνατότητα έχουν και αν ήταν φιλήσυχοι ή ταραξίες και "βρώμικοι". Κοινώς ζούμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό και ρατσισμό σε όλο του το μεγαλείο..
Τέλος, σε ειρωνικό πάντα τόνο προτείνω να συνεχιστεί και στην Ελλάδα αυτή η διαφημιστική καμπάνια, με κάποιες προσθήκες όμως. Επειδή είναι της μόδας τελευταία ο ανθρωπισμός σε δόσεις και οι θαμώνες των χλιδάτων και "σικ" καφετεριών , αναγνώστες λιφο και λοιποί ευαισθητοποιημένοι ατενιστας είναι κατά βάθος μεγάλοι επαναστάτες ( στα πλαίσια του νόμου βέβαια και αφού καταδικάσουν τη βία απ'όπου προέρχεται) προτείνω την ενίσχυση της καμπάνιας με εικόνες όπως η παρακάτω (από τις πιο "light" που βρήκα). Αν λοιπόν είναι τόσο ευαίσθητοι με τα παιδάκια στη Τανζανία που κουβαλούν όπλα από πέντε χρονών, θα δείξουν την ίδια ευαισθησία όταν αράζουν στη πλατεία Καρύτση (και όπου αλλού για να μην τσουβαλιάζω - νεοφιλελέδες υπάρχουν παντού-) και βλέπουν φάτσα-κάρτα εικόνες από διαδηλωτές που χτυπιούνται μερικά μέτρα πιο δίπλα? Τέτοιες εικόνες βέβαια τον τελευταίο καιρό τις συνηθίσαμε ΟΛΟΙ και αυτό είναι το χειρότερο...
Στοχεύει προφανώς στη δύναμη που έχει η εικόνα στο να εκφράσει και να προκαλέσει στον δέκτη έντονα συναισθήματα, να σοκάρει δηλαδή για να μεταδώσει πιο καθαρά το μήνυμα. Το αν επιτυγχάνει το σκοπό του ή τελικά προσκρούει πάνω σε ένα υπνωτισμένο κοινό που θα σοκαριστεί για πέντε λεπτάκια και μετά θα συνεχίσει αμέριμνο τη βόλτα του "αφού έχει και δικά του βάσανα", μένει αναπάντητο.
Πάντως με μια πρόχειρη καταγραφή αντιδράσεων συμπεραίνει κανείς ότι στη πλειοψηφία δημιουργείται αποστροφή στη θέα τέτοιων εικόνων. Το θέμα είναι όμως, αν τελικά, όπως γίνεται και με τις διαφημίσεις, κάτι "πουλάει" πιο πολύ σε σχέση με κάτι άλλο. Στον καπιταλιστικό κόσμο που καταντήσαμε να ζούμε, φαίνεται ότι υπάρχει και βαθμός ευαισθησίας ανάλογα με την εικόνα που θα πέσει στην αντίληψή μας , και το θύμα που επιζητεί τον οίκτο μας.
Έτσι ομάδες πληθυσμών που πια συνηθίσαμε την εξαθλίωση τους,π.χ. οικονομικοί μετανάστες από τα βάθη της Ασίας, βαφτίζονται ως "λαθρομετανάστες" και κάθε εικόνα κακοποίησης τους, φαίνεται να μην μας αγγίζει τελικά τόσο πολύ. Τρανό παράδειγμα τα αντανακλαστικά ακόμα και των πιο ευαισθητοποιημένων κοινωνικά χώρων στη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, στους εργάτες-σκλάβους της Μανωλάδας κ.α. σε σχέση με την δολοφονία ενός ανθρώπου που μέχρι πριν δεν άνηκε στα συνηθισμένα θύματα. Υπάρχουν χιλιάδες ακόμα παραδείγματα που δείχνουν την επιλεκτική ευαισθησία μεγάλου τμήματος του πληθυσμού σε ότι είναι αμόλυντο, γλυκό και όμορφο στη μέση αστική αντίληψη. Έτσι το κοριτσάκι με τα ξανθά μαλλιά και το λευκό δέρμα που κλάπηκε από τους γονείς του και έχει μονοπωλήσει τα δελτία των 8, δεν θα συγκλονίσει τόσο τους γονείς όσο χιλιάδες παιδιά που έχουν συρθεί σε δουλεμπόριο σε χώρες που η εκμετάλλευση, η καταπίεση και η αποικιοκρατικές λογικές και συνθήκες, είναι συνήθεια αιώνων.
Δυστυχώς επειδή στο σύστημα που ζούμε όλα έχουν τιμή και ενός κάποιου "μετοχές" στο "κοινωνικό χρηματιστήριο", βάλαμε τιμή και στους ανθρώπους ανάλογα με το που ζούνε, τι οικονομική δυνατότητα έχουν και αν ήταν φιλήσυχοι ή ταραξίες και "βρώμικοι". Κοινώς ζούμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό και ρατσισμό σε όλο του το μεγαλείο..
Τέλος, σε ειρωνικό πάντα τόνο προτείνω να συνεχιστεί και στην Ελλάδα αυτή η διαφημιστική καμπάνια, με κάποιες προσθήκες όμως. Επειδή είναι της μόδας τελευταία ο ανθρωπισμός σε δόσεις και οι θαμώνες των χλιδάτων και "σικ" καφετεριών , αναγνώστες λιφο και λοιποί ευαισθητοποιημένοι ατενιστας είναι κατά βάθος μεγάλοι επαναστάτες ( στα πλαίσια του νόμου βέβαια και αφού καταδικάσουν τη βία απ'όπου προέρχεται) προτείνω την ενίσχυση της καμπάνιας με εικόνες όπως η παρακάτω (από τις πιο "light" που βρήκα). Αν λοιπόν είναι τόσο ευαίσθητοι με τα παιδάκια στη Τανζανία που κουβαλούν όπλα από πέντε χρονών, θα δείξουν την ίδια ευαισθησία όταν αράζουν στη πλατεία Καρύτση (και όπου αλλού για να μην τσουβαλιάζω - νεοφιλελέδες υπάρχουν παντού-) και βλέπουν φάτσα-κάρτα εικόνες από διαδηλωτές που χτυπιούνται μερικά μέτρα πιο δίπλα? Τέτοιες εικόνες βέβαια τον τελευταίο καιρό τις συνηθίσαμε ΟΛΟΙ και αυτό είναι το χειρότερο...